Primal Scream heeft een groot deel van de 21e eeuw met een herkenbare formule gewerkt. Na het album XTRMNTR uit 2000, volgden albums met terugkerende elementen zoals acid-beïnvloede grooves, politiek getinte teksten en melodieën die passen bij zowel nachtelijke feesten als ballads in de stijl van The Rolling Stones. Hoewel de details per album verschillen, blijft de kern grotendeels hetzelfde. Hun twaalfde album, Come Ahead, behoudt dit bekende geluid, maar legt de nadruk op de funk- en soulinvloeden waar frontman Bobby Gillespie al lang fan van is.

Start met soulvolle klanken

Het album opent met “Ready to Go Home”, waar een gospelkoor zingt over het gereed zijn om te vertrekken, ondersteund door strijkers, een ritmische bas en jazzy blazers die spanning opbouwen. Dit is het eerste nieuwe album van de band sinds het overlijden van zowel Gillespie’s vader als toetsenist Martin Duffy. De hoes van het album toont een oude familiefoto van Gillespie’s vader, en de ingetogen zang verraadt een emotionele lading die verwijst naar recente ervaringen met verlies.

Productie en hoogtepunten

De productie van het album is in handen van David Holmes, die eerder betrokken was bij More Light. Dit keer resulteert de samenwerking in een strakker en consistenter geluid. Come Ahead bereikt zijn piek met de nummers “Innocent Money” en “Melancholy Man”. Het eerste nummer heeft een filmische kwaliteit die doet denken aan een klassieke Gordon Parks-film, terwijl het tweede nummer, oorspronkelijk gecomponeerd voor de film 5 Hectares, is bewerkt door Holmes en gitarist Andrew Innes.

Een vertraagde tweede helft

In de tweede helft verliest het album momentum, met nummers die samen lijken te smelten tot een lange, repetitieve jam. Tekstueel komen bekende thema’s van klassenkritiek en politiek terug, die Gillespie al decennia bezingt. Dit maakt het soms voorspelbaar, alsof Gillespie zich afvraagt waarom hij deze boodschap nog steeds moet brengen.

Voor fans en nieuwkomers

Voor trouwe fans biedt Come Ahead genoeg reden om weer in te stappen. Ook nieuwe luisteraars, aangetrokken door recente aanbevelingen of Gillespie’s online aanwezigheid, zullen genoeg vinden om van te genieten. Na de langste pauze tussen albums—een periode waarin Gillespie zijn memoires schreef en toerde met het jubileum van Screamadelica—is het duidelijk dat de terugkeer van Primal Scream een nostalgische maar vertrouwde ervaring biedt.

Stream “Come Ahead” hier: