Uboa’s vijfde album Impossible Light had bijna nooit het daglicht gezien. Vanaf de eerste conceptie in 2018 ging dit album door de hel en terug, sleepte zijn immense en overweldigende emotie door het pijnlijke proces van vertaling naar geluid, en keerde triomfantelijk terug als een volwaardig album in een geheel nieuwe stijl.
Impossible Light begint waar Uboa’s doorbraakalbum uit 2019, The Origin of My Depression, eindigde — en eindigt ergens volledig anders. The Origin verraste met zijn methodische gebruik van doom, harsh noise en ambient soundscapes, terwijl het een rauw, ongehinderd verslag gaf van Xandra Metcalfe’s ervaringen met haar transitie en haar strijd met mentale gezondheid. Na verloop van tijd kreeg The Origin gestaag een cultachtige aanhang die uitgroeide tot een volledige internetgemeenschap rond lawaai, neurodiversiteit en trans-zijn. Hoewel Uboa’s kenmerkende stijl van zeer gepolijste, cinematografische ‘hypernoise’ prominent aanwezig is in Impossible Light, is er ook een gedurfde uitstap naar de genres van industrial metal/rock, wat het onderscheidt van alle eerdere Uboa-releases en van andere hedendaagse noise-albums.
Metcalfe heeft de tekstuele inhoud van dit album bewaard als een tijdcapsule van de catastrofale hoogte- en dieptepunten en snel veranderende omgevingen binnen zichzelf en in de wereld van 2018-2023. Belangrijke samenwerkingen zijn onder meer met Blood of a Pomegranate, Otay, Charlie Looker en Haela Hunt-Hendrix van Liturgy. Impossible Light duikt onverschrokken in queer seksualiteit, trans-lichaamsvorming, rouw voor degenen die het niet hebben gehaald, solidariteit voor degenen die onvoorstelbare discriminatie ondergaan, de giftige verspreiding van transfobische haat en desinformatie, en de uiteindelijke hoop op herstel van trauma en mentale pijn. Dit is een album over het licht aan het einde van de tunnel en de kracht die nodig is om er naartoe te blijven bewegen.
Stream hieronder Impossible Light.
